Page 43 - LievFranc

Mensen vragen hem soms grappend of hij een strippenkaart voor het ziekenhuis heeft. “Het was de afgelopen twee jaar dan ook flink raak”, blikt Cor Voorbraak uit Wouwse Plantage terug. Tot vier maal toe belandde hij voor verschillende ingrepen op de operatietafel. “Het is nu wel genoeg geweest. De voorlichting was telkens prima, de verzorging en het eten ook, maar je kan er natuurlijk beter níet liggen.” De eerste twee operaties in het Lievensberg ziekenhuis “Zij zit in een rolstoel en zat opeens als het ware thuis waren gepland. Wegens zware snurkproblemen besloot opgesloten. Ze heeft wel een scootmobiel, maar het blijft Cor zijn amandelen te laten verwijderen en zijn huig te beperkt. Mia alleen thuis moeten laten, vond ik nog het verkleinen. “Geen prettige operatie, maar daarvoor had de allerergste.” Enkele maanden geleden belandde Cor in het specialist mij al gewaarschuwd”, vertelt hij. “En het was de Franciscus Ziekenhuis door een ontstoken voetwond. “Ik moeite waard. Ik snurk amper meer.” Een paar maanden was in het weekend naar de huisartsenpost gegaan en later volgde een ingreep, waarbij een mat in zijn buik werd moest eigenlijk woensdag terugkomen. Ik zat er een dag geplaatst. “Daar is de internist zo’n 3,5 uur mee bezig eerder alweer. Ik hield het gewoon niet van de pijn. De geweest. Ik had zo’n zes buikwandbreuken. Ook dit keer huisarts stuurde me meteen door naar het ziekenhuis om kreeg ik een uitgebreide uitleg vooraf, waardoor ik een de wond onder narcose schoon te maken. Grondig schoon- goed beeld kreeg wat er te gebeuren stond.” In het zie- maken, ze zijn letterlijk tot op het bot gegaan.” Ondanks kenhuis werd echter een nieuw probleem geconstateerd: de pijn die hij ook naderhand voelde, kan hij tevreden te- zijn hart was niet in orde. “Ik had daar in het verleden wel rugkijken op alle operaties, de spoedopnamen en de be- vaker last van. Dat mijn hart plotseling op hol sloeg. Toen handelingen. “Dat mag ook wel eens gezegd worden. Het hebben ze mij vijf dagen op de hartbewaking gehouden is niet altijd prettig wat de ziekenhuismedewerkers doen. en medicatie gegeven.” Uit onderzoek bleek dat acute zorg Maar wat ze doen, doen ze ook goed. De sfeer is gemoe- noodzakelijk was. “Mijn kransslagader zat bijna dicht. Ik delijk, de verpleging vriendelijk en het eten is heel lekker. moest met spoed gedotterd worden. Daarvoor werd ik Dat maakt zo’n verblijf toch een stuk aangenamer.” Cor is naar Amphia vervoerd, maar gelukkig kan de controle inmiddels hersteld van alle operaties en fietst weer overal gewoon in Bergen op Zoom plaatsvinden. Dat is een stuk naartoe. “Hij is fitter dan ooit”, knikt Mia. Nog één con- prettiger. We wonen zo’n 5,5 kilometer van het ziekenhuis, trole in december en dan hoopt Cor de medisch specialis- je staat er zo.” Tijdens de ziekenhuisverblijven maakte Cor ten niet meer terug te zien. “Want hoewel iedereen mij zich vooral zorgen om zijn vrouw Mia. erg goed heeft geholpen, het allerliefst ben ik toch thuis.” 43 13162.indd 1 9/26/2014 9:42:34 AM